قصه للكاتبه يارا عبد العزيز
: استني عندك المطبخ هنا محدش بيدخله غير ستات البيت أو الخدم وانتي مش من هوانم القصر ولا ھتكوني
نور بدموع : عادي يطنط هدخل على اني من الخدم مفيش مشكلة
كريمة : اما بنختار الخدم بنخترهم على اساس انهم كويسين ومحترمين مش على اساس انهم بيخطـ'فوا الرجالة من مراتتهم يا صافيه
صافية : ايوا يا هانم
كريمة : اطلعي نادي لى اللى فوق دي قوليليها انزلي لمرات عمك فى المطبخ
صافية : حاضر يا هانم
نور : حضرتك فاهمة غلط يطنط انا مكنتش
كريمة بمقاطعة وصوت عالى: هي مش ناقصكي انتي كمان واحد متجوزيلي واحدة مبتحبوش والتاني جايبلنا بنت بلاد برا وتقولي طنط ومش طنط لا بجد ونعم اختيار شباب العيلة
چنة سمعت صوتها جريت وكانت هت ڤع بس عيسى مسكها فضلوا يبصوا لعيون بعض اتكلم بتوهان فى عينيها اللى بتسحره
لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم ♥️
عيسى : بتجري ليه
چنة : انت مسمعتش مرات عمي بتنادي عليا انا لازم انزل
: نامي
چنة : لا انا هنزل هتيجي تز'عقلي
عيسى پغضب : محدش هنا يقدر يكلمك مهما كان لو عايزة تنامي نامي عايزة تنزلي انزلي مش عايزة يبقى متنزليش انتي مش مضطرة تعملي حاجه انتي مش عايزاها
جـنة : انت خارج
عيسى : ايوا فيه اجتماع فى المجلس وبعدها همر على المصنع وبليل هروح الأرض اشوف الفلاحين
عيسى بأببتسامة وتوهان فى ضحكتها: وايه بقى اللى بيضحك فى كلامي
چنة : اما بضحك بتضحكي ليه واما بعيط بټعيط ي ليه اعملك ايه طيب
عيسى : انتي عارفه لو حد غيرك اتكلم معايا بالطريقة دي كنت عملت فيه ايه اظن انك عارفة
چنة بخۏف وهي بتبلع ريقها: بضحك عشان انبارح انت قولتلي كملت وهي بتقلد صوته
