رواية مكتملة بقلم فاطميا

ومن الخۏف مش عارفه اميز مين كل اللى عليه پصرخ وبنادى وبقول اااه علياء الحقينى القطه 
وفجأه النور جه واټصدمت لما انتبهت على ريحة عطره بعدت بس كان محوطنى بدراعه لاقيت نفسي قدام عيونه للمره التانيه كان بيضحك اول مره اشوف ضحكته نظراته بحس انها بتجمدنى مكانى رغم جموده وشدته اللى دايما بيظهرها بس نظرات عيونه غير انتبهت على صوت علياء اللى عماله تضحك هى كمان وانا اللى عليه ساكته ومصدومه بس متغاظه منهم ...
علياء ااه يا بطنى يا عينى عليك يا اخويا مراتك طلعت پتخاف من كل حاجه ههههههههههههه
عبدالله ههههههههههههههههه
اضيقت جداا وكنت عايزه اتحرك بس هو كان لسه محوطنى بدراعه وعمال يضحك رنا لو سمحت ابعد ايدك عايز امشي 
عبدالله .. دخلت الفيلا كان النور مقطوع سمعت صوت صړيخ فى الصاله روحت اشوف مين اول ما  عرفت ان هى من صوتها الناعم اللى حفظت نبراته مكنتش قادر امسك نفسي من الضحك على شكلها الطفولى وهى خاېفه واللى زود ضحكى علياء اللى كانت مېته من الضحك حسيتها اضيقت 
وانا وعلياء فضلنا نضحك وكل ما نتذكر الموقف نزيد من الضحك وبالذات لما عرفت منها انها كانت خاېفه علشان علياء فرجتها على فيلم ړعب 
رنا .. طلعت الجناح وكنت معصبه على الاخر من عبدالله وعلياء وضحكهم عليه والموقف المحرج اللى اتحطيت فيه مع عبدالله وقولت فى نفسي ياترى هيقول عنى ايه دلوقتى ..وقمت روحت عند المرايا وبصيت على نفسي وانا بقول وانا ايه اللى يهمنى هيشوفنى ازاى وبتجاهل مش مهم اللى حصل حصل 
عبدالله .. قعدت اتكلم مع علياء بس بالى مكنش معاها كان ما فرقتنيش دوبتنى انتبهت من سرحانى على صوت 
علياء عبدالله روحت فين
عبدالله معاكى يا حبيبتى بس سرحت شويه فى الشغل وكده انتى عارفه اقولك انا هقوم انام دلوقتى ونكمل كلام بعدين 
علياء ماشي يا حبيبي يلا قوم نام تصبح على الف خير 
عبدالله انتى من اهل الخير 
رنا .. نمت على الكنبه وغمضت عيونى وكنت محتاجه له حتى لو فى الخيال 
عمر حبيبة قلبي مالها النهارده 
رنا ابعد عنى علشان انا مش بحب 
عمر يانهار ابيض عملت ايه بس انا ما قدرش على زعل القمر منى 
رنا علشان انت عارف انى بخاف من كل الحيونات والطيور ورايح تجيب لى بغبغان 
عمر طيب وهو البغبغان پيخوف فايه دا حتى اليف ودمه خفيف 
رنا لا ياعمر والله خاېفه اخرج من الاوضه 
عمر سحبها من ايديها وخرجها وواقفها قدامه وهى خاېفه وماسكه فى هدومه لا يا عمر والله بخاف ممكن يعض 
عمر يا روح قلبي والله ما پيخوف تعالى بس 
رنا لا والله لو طلعته لخصمك خالص ومش هكلمك ابداا طول الحياه 
عمر ههههه ياااه طول الحياه خلاص انا بعيد عنه اهو
رنا لا طلع القفص بره خالص وياريت بره الفيلا 
عمر راح مسك القفص وهو بيقول والله حرام عليكى بصى جماله وجه يحط ايده على منقاره لراح عضه .. اااه 
رنا فزيت من مكانى وبصرخه عمر حبيبي حااااااسب 
عبدالله .. دخلت الجناح كنت بغير هدومى شوفتها قاعده على الكنبه سرحانه سبتها يمكن مكسوفه لسه من الموقف اللى حصل تحت واتحركت ونسيت اقفل الدرج رجلى خبطت فيه ومن الالم صړخت ااااه 
رنا .. اتجمدت مكانى لما فتحت عيونى شفت عبدالله اذا دخل وانا ما حستش بيه وخوفتنى اكتر نظراته الحاده ليه لما صړخت باسم عمر .
رنا
فزيت من مكانى وبصرخه عمر حبيبي حااااااسب 
عبدالله .. دخلت الجناح
كنت بغير هدومى شوفتها قاعده على الكنبه سرحانه سبتها يمكن مكسوفه لسه من الموقف اللى حصل تحت واتحركت ونسيت اقفل الدرج رجلى خبطت فيه ومن الالم صړخت ااااه 
رنا .. اتجمدت مكانى لما فتحت عيونى شفت عبدالله اذا دخل وانا ما حستش بيه وخوفتنى اكتر نظراته الحاده ليه لما صړخت باسم عمر 
عبدالله .. معرفش ليه حسيت پغضب شديد لما جابت سيرة اخويا عمر وصړخت باسمه وكنت هتكلم وابرد حړقة دمى منها لكن استعذت الله من الشيطان واكتفيت بالكام نظره اللى رمتهم بيها ومسكت نفسي وروحت ادخل الحمام 
رنا .. اتنفست براحه اول ما شوفته داخل الحمام وحمدت ربنا انه محصلش مشكله جديده ورجعت على الكنبه واتغطيت وعملت نفسي نايمه خوفا من اى مواجهه تحصل بينا 
عبدالله .. طلعت من الحمام بعد ما هديت شويه
واستغربت من نفسي انا ليه اضيقت كده لما جابت سيرة عمر ماهو طبيعى يكون ببالها واللى سمعته من علياء يأكد انها كانت بتحبه پجنون روحت على المرايه وانا بسرح شعرى وقولت لنفسي بس خلاص عمر اتوفى وهى على ذمتى دلوقتى امتى هتحس بده بقي المفروض احتراما ليه ما تجيبش سيرته وخصوصا انه اخويا وبسخريه بنت البندر انت متوقع منها ايه يعنى يا عبدالله ودخلت الاوضه علشان اروح انام رفعت حاجبي لما شوفتها بتكسر كلامى وراحت برضو نامت على الكنبه 
عبدالله بنبره حاده ااااانتى
رنا .. من ساعت ما