رواية مكتملة بقلم فاطميا

معايا علشان اضمن انه ما يزعقش او يمد ايده عليه حطيته على التربيزه واترددت استنى وخدت لين ولسه خارجه لاقيته داخل اټخضيت ....
عبدالله راحه فين 
رنا عند علياء 
عبدالله ليه يعنى راحه تعملى ايه عندها 
رنا مفيش انا مش حضرتلك العشا زى ما طلبت خلاص
عبدالله لا مفيش خروج تعالى عايزك قاعده قدامى 
رنا وليه ا.............
عبدالله قاطعها بقولك اقعدى 
رنا .. ربنا يخدك قعدت وانا هطق من تحكماته 
عبدالله عجبنى اكلها قوى والصراحه شكلى اتعودت على مناقرتها ليه كنت مبسوط قووى وهى قاعده قدامى حتى لو غصبن عنها 
رنا .. خلص اكل وقمت اشيل الصنيه وانزلها تحت 
عبدالله سيبى لين ونزلى الصنيه وارجعى عايزك 
رنا بقلق ليه 
عبدالله من غير ليه الكلام يتسمع 
عبدالله .. قعدت العب مع لين مفيهاش حاجه من عمر الله يرحمه كلها امها ډمها خفيف جداا وذكيه ..
عبدالله ليه بټضربي عمك 
لين ببرائة الاطفال انت خلى ماما عيط
انا خلاص مش بحبك 
عبدالله .. فضلت اضحك على طريقتها وكلامها 
عبدالله ليه كده انتى مش بتحبينى طيب انا بحبك 
لين انت وحش ماما حلوه
عبدالله .. كدا عايزه عمو يعيط 
لين احسن انت خلى ماما عيط 
عبدالله خلاص انا حرمت اخلى ماما تعيطت هاا كده هتحبينى 
لين اه احبك يلا نلعب 
رنا .. دخلت وانا قلقانه مش عارفه ليه وخاېفه يغصب عليه انام على السرير تانى جنبه واتفاجأت لما شوفت لين فى حضنه وعمال يلعبها وهى بتضحك استغربت لان لين كانت پتخاف منه ازاى قربت منه كده وبتلعب معاه
لين اول ما شافتنى جريت عليه وقالت خلاص ماما عمو قال مش هيخليك تعيطى تانى 
رنا بابتسامة سخريه اه عمو طيب 
لين يلا بقى نروح لعمتو
رنا يلابينا 
ووقفنى صوته وهو بيقول ودى البنت وتعالى 
رنا ليه تانى 
عبدالله اسمعى الكلام بقول 
روحت على اوضة علياء واديتها لين ومكنش ليه نيه ارجع له وكنت ناويه اطنشه وانام عندها بس اتفاجأت انه جه ورايا وقال لعلياء تخلى لين النهارده نايمه عندها كنت هعترض بس مدنيش فرصه سحبنى من ايدى على الجناح وقفل الباب ساعتها قلبي اتقبض وقولت بصعوبه انت بتقفل الباب ليه انا هروح عند علياء 
عبدالله .. النهارده لازم اخليكى تفهمى يا رنا ان جوازنا مش مجرد حبر على ورق وان كفايه كده عناد تعبتينى وطلعت عينى .......